DEVAM: 5. Yolculukta
İki Namazı Birleştirerek Kılmak
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
بْنُ دَاوُدَ
الْمَهْرِيُّ
حَدَّثَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
أَخْبَرَنِي
جَابِرُ بْنُ
إِسْمَعِيلَ
عَنْ عُقَيْلٍ
بِهَذَا
الْحَدِيثِ
بِإِسْنَادِهِ
قَالَ وَيُؤَخِّرُ
الْمَغْرِبَ
حَتَّى
يَجْمَعَ
بَيْنَهَا
وَبَيْنَ
الْعِشَاءِ
حِينَ
يَغِيبُ الشَّفَقُ
Ukayl (önceki 1218.)
hadisi aynı senedle rivayet etmiş ve demiştir ki: Akşamı da geciktirir ve şafak
kaybolunca yatsıyla birleştirerek kılardı.
İzah:
Buhârî, taksîrü's-salât;
Müslim, müsâfirîn; Nesaî, mevâkît
Bu hadis-i şerifin
zahirinden Resûl-i Ekrem (s.a.v.)'in akşam namazını şafak kayboluncaya kadar
beklettiği ve şafağın kaybolmasıyla giren yatsı vaktinde akşamla yatsıyı
birleştirerek kıldığı anlaşılmaktadır. Ancak Hanefî ulemâsına göre buradaki
namazları birleştirerek kılmaktan maksat her iki namazı da kendi vakti
içerisinde fakat peşi peşine gelecek şekilde kılmakla olur.
Misâl olarak, akşam
yatsıyı ele alacak olursak; akşamı son vaktine kadar bekletip şafağın
kaybolmasıyla birlikte sona erecek şekilde kılmakla ve arkasından da hemen
vakti giren yatsı namazını kılmakla olur. Hanefî ulemâsına göre; Hadis-i
şerifte geçen "şafak kaybolunca akşamı yatsıyla birleştirerek
kılardı" cümlesi bu izah tarzına aykırı değildir. Çünkü
"birleştirme" kelimesi iki namazın peşi-peşine kılınıp sona ermesini
ifâde eder. Sadece akşam namazının kılınması birleştirmek değildir. Ancak
akşamdan sonra yatsı namazı da kılınınca "birleşme" meydana gelmiş
olur.
Bu bakımdan hadiste
geçen "birleştirme hâdisesi" şafağın kaybolması ve yatsının sona
ermesiyle gerçekleşmiştir. Ancak akşam namazı şafak kaybolmadan önce yatsı da
şafak kaybolduktan sonra kılınmıştır Yine Hanefî ulemasına göre hadisteki
"şafak" kelimesiyle güneşin batmasıyla beraber ufukta meydana gelen
kızıllık kast edilmiş de olabilir. Buna göre akşam yine kendi vakti içerisinde
ve hemen arkasından kılınan yatsı namazı da kendi vakti içerisinde kılınmış
demektir. Bu mevzu ile ilgili görüşlerin münâkaşası için (1234) numaralı hadisin
açıklamasına müracaat edilebilir.